یک روانشناس کودک مطرح کرد:

آمادگی کودکان برای بحران؛ از آموزش تا آرامش

یک کارشناس کودک گفت: آمادگی روانی و رفتاری کودکان در شرایط بحرانی، نیازمند برنامه‌ریزی دقیق والدین و استفاده از روش‌های آموزشی و تربیتی متناسب با سن آن‌ها است؛ آموزش ایمنی، تخلیه هیجانات، تقویت امید و ایجاد محیطی امن در خانه، از مهم‌ترین این راهکارهاست.

روح‌الله کشاورز در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» با اشاره به وضعیت‌های بحرانی و اضطراری که ممکن است کودکان با آن روبه‌رو شوند، پنج مهارت و فعالیت مهم را برای آمادگی روانی و رفتاری آن‌ها برشمرد.

وی نخستین مهارت را «آموزش اصول ایمنی» عنوان کرد و گفت: کودکان باید مانند آموزش‌های مربوط به زلزله و آتش‌سوزی، با شرایط بحرانی مثل جنگ نیز آشنا شوند. دانستن راه‌های پناه‌گیری، حفظ جان و درک مفهوم دفاع از خود، بخشی ضروری از آموزش‌های زندگی امروز است.

این روانشناس کودک دومین راهکار را «استفاده از آموزش‌های تصویری و داستانی» دانست و افزود: کتاب‌ها، فیلم‌ها و تصاویر آموزشی می‌توانند به کودکان کمک کنند تا به‌صورت عینی‌تر خطر را درک کرده و یاد بگیرند در شرایط مختلف چه واکنشی داشته باشند.

کشاورز با اشاره به اهمیت «فعالیت‌های هنری» گفت: نقاشی، قصه‌گویی و حتی اجرای موسیقی می‌تواند به تخلیه هیجان و درک بهتر شرایط توسط کودک کمک کند. خانه می‌تواند به محیطی آموزشی و آرامش‌بخش تبدیل شود.

وی چهارمین راهکار را «تقویت امید و توکل» دانست و بیان کرد: بچه‌ها باید بدانند که در کشوری زندگی می‌کنند که پر از الگوهای ایستادگی و شجاعت است. داستان‌گویی درباره قهرمانان گذشته و امروز می‌تواند حس امنیت و اعتمادبه‌نفس آن‌ها را تقویت کند.

این روانشناس کودک به «نقش مراسم نیایش و معنویت» اشاره کرد و افزود: دعای خانوادگی، قرآن‌خوانی و پخش کلیپ‌های معنوی می‌تواند به کودکان آرامش بدهد و آن‌ها را در برابر ترس و اضطراب مقاوم‌تر سازد.

کشاورز تأکید کرد: آمادگی روانی کودکان در شرایط بحرانی نیازمند ترکیبی از آموزش، هنر، معنویت و ایجاد حس امنیت در فضای خانواده است.

وی در پایان با تأکید بر نقش والدین در این فرآیند گفت: رفتار و واکنش بزرگ‌ترها الگویی مستقیم برای کودکان است. اگر والدین در بحران‌ها آرامش و انسجام رفتاری داشته باشند، کودک نیز احساس امنیت بیشتری خواهد داشت. بنابراین آموزش مهارت‌های مدیریت استرس به والدین، به اندازه آموزش‌های کودک اهمیت دارد و باید مورد توجه خانواده‌ها قرار گیرد.

انتهای خبر/