انتظار ، نشستن نیست؛برخاستن است

به گزارش خبرگزاری رسانه بابل:

یکی از مهم‌ترین نکاتی که در مبحث انتظار و مسئله امامت و ولایت باید مورد توجه قرار گیرد این است که امام بدون پیروان معنا ندارد. در حالی که امام جایگاه والای معنوی، علمی و عصمت را داراست، اگر پیروانش ولایت‌مدار حقیقی نباشند، امام خانه‌نشین می‌شود؛ همان‌گونه که امیرالمؤمنین (ع) با آن عظمت علمی و ولایی، به‌واسطه رهاشدگی از سوی یارانش مظلوم ماند.

امام زمان (عج) نیز امروز منتظر یاران حقیقی است تا پرچم عدالت را در سراسر عالم برافرازد. اگر ما با ظلم خو ، در برابر مستکبران سکوت کنیم و همراه ظالمان باشیم، هرگز نمی‌توانیم خود را یاران و منتظران واقعی حضرت بنامیم.

انتظار حقیقی

انتظار به‌معنای نشستن منفعلانه نیست؛ بلکه ایستادن و اقدام کردن است. امام حسن عسکری (ع) با تشکیل شبکه وکالت، نمونه‌ای عملی از زمینه‌سازی ظهور را به ما نشان دادند. این یعنی ما باید همچون انسان‌های بصیر و آگاه، ارتباط حقیقی با امام زمان برقرار کرده و آماده سربازی در رکاب او باشیم.

قرآن کریم می‌فرماید: «أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ»؛ مضطر حقیقی کسی است که دستش از امامش کوتاه شده باشد. بنابراین دعاها، صدقه‌ها و زیارت‌ها زمانی معنا دارد که با احساس اضطرار و آمادگی واقعی برای یاری حضرت همراه باشد.

امام زمان (عج) تنها موعود آینده نیست، او موجود و حاضر در میان ماست؛ در بازارها، در حج، در پیاده‌روی اربعین و حتی در خانه‌های ما حضور دارد. آنچه ما را از او دور می‌کند، غفلت و ناآمادگی خود ماست.

مسئولیت ما در برابر ظلم

امیرالمؤمنین (ع) به فرزندان خود فرمودند: «کونا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً»؛ در برابر ظالمان دشمن باشید و یاور مظلومان. امروز نیز سکوت در برابر ظلم صهیونیسم و فجایع انسانی در غزه و فلسطین، یا بی‌توجهی به فریاد ملت‌های مظلوم، با ادعای انتظار سازگار نیست. انتظار حقیقی با بصیرت، برائت از ظالمان، امر به معروف و نهی از منکر همراه است.

جشن آغاز امامت؛ جشن همراهی

اگر بناست آغاز امامت حضرت ولی عصر (عج) را جشن بگیریم، باید جشن را با آغاز همراهی واقعی خود با حضرت معنا کنیم؛ همراهی با سلاح علم، تقوا، بصیرت، بیداری و جهاد تبیین. تنها در این صورت می‌توانیم زمینه‌های ظهور خورشید عدالت را فراهم کنیم.

سخن پایانی

در پایان باید بدانیم که بدعهدی ما ـ چه مردم و چه مسئولان ـ اگر به وظایف خود عمل نکنیم، نسبت به مظلومان بی‌توجه بمانیم و در برابر مستکبران سکوت کنیم، ظهور به تأخیر خواهد افتاد.

بیش از آنکه تنها نام «منتظر» را بر خود بگذاریم، باید به انتظار بایستیم نه بنشینیم و یکدیگر را به همراهی با ولی خدا دعوت کنیم تا کادر و سرباز برای حضرت ولی عصر (عج) شکل گیرد.

امیدواریم پروردگار متعال زمینه‌های ظهور آن حضرت را فراهم فرماید و ما را در شمار سربازان جان‌نثار او قرار دهد.

یادداشت:حجت‌الاسلام رضا حیدریان کارشناس مذهبی،عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل