اینجا آب نیست!

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» قصه پر غصه کمبود و نبود آب در شبکه آبرسانی شهرهای گروه الف چالشی است که سال‌ها مطرح بوده و در پیچ و خم‌های اداری در حال حاضر،  برای بخش‌هایی از این شهرستان‌ها به بحرانی غیر قابل تحمل تبدیل شده است؛مسئله‌ای که مانند بسیاری از مشکلات بزرگ و کوچک در حالی‌که برای مردم چالشی برای ادامه حیات بوده برای برخی از مسئولان به امری عادی تبدیل شده‌ است.

یکی از بخش‌هایی که بیش از دیگر بخش‌های شهرستان بابل با این مشکل دست‌وپنجه نرم کرده است شهر بندپی شرقی این شهرستان است؛ منطقه‌ای خوش آب‌وهوا با طبیعتی بکر و منحصر بفرد که در مناطق شمالی کشور به بهشت گم شده معروف است؛ اما به علت بی‌توجهی مسئولان و سایه سنگین بی‌آبی همواره نتوانسته جایگاه مناسبی را در اقتصاد و گردشگری این شهرستان کسب کند.

 آب شرب از جمله مشکلات این بخش است که با مردم این منطقه عجین شده و باعث شد که مردم این منطقه از این نعمت الهی بی‌بهره بمانند و سرابی که متولیان امر از دور آبش می‌پندارند در واقعیت سرابی بیش نیست.

سال‌ها است که مردم این خطه از دیار سرسبز مازندران از جیره بندی‌های هفتگی و آب چندساعته که در طول شبانه روز مهمان خانه‌های‌شان است، رنج می‌برند.

برای اطلاع از وضعیت نامطلوب دسترسی اهالی بخش بندپی شرقی به آب آشامیدنی، پای سخنان چند تن از اهالی نشستسم که در ذیل این مطلب، می‌خوانید:

بلاتکلیفی چند ساله پروژه آب‌رسانی

محسن خسروی از جمله اهالی جلیل‌رود منطقه بخش بندپی شرقی شهرستان بابل است که در گفتگو با خبرنگار بلاغ از بلاتکلیفی چندین ساله پروژه‌ای می‌گوید که قرار بود یک‌ساله به پایان برسد اما بعد از گذشت چندین سال همچنان ابتر باقی مانده است.

وی در این‌باره می‌گوید: مسئولان وعده داده بودند که خانه پر، دو سال دیگر این طرح به پایان برسد، اما الان چندسال از عمر این پروژه می‌گذرد اما هنوز به بهره‌برداری نرسیده است.

خسروی عنوان کرد: بدترین زمان ممکن برای روبرویی با این مشکل زمانی است که پمپ آب بخش خراب می‌شود آن زمان کارمان سخت‌تر می‌شود، زیرا مجبوریم آب شرب را در این مناطق با گزاف‌ترین قیمت ممکن تهیه کنیم.

وی ادامه داد: شیب تند در برخی از روستا باعث شده که گاها اتفاق بیفتد که هیچ تانکری حاضر به آب‌رسانی در آن روستا نشود و آن زمان نیز روستاییان به ناچار مجبورند هر تانکر آب را با هزینه گزاف بیش از قیمت متعارف تهیه کنند.

این اهالی بخش بندپی شرقی، اذعان کرد: کسانی که حرف‌مان را باور نمی‌کنند اسناد و مدارکش موجود است که برای یک تانکر آب چه بهای سنگینی را پرداخت می‌کنیم.

 خسروی با طرح این سوال که چرا من روستایی با این گرانی‌ها باید برای تهیه آب شرب که حق طبیعی‌ام است، ۴۰۰ هزار تومان برای یک تانکر پرداخت کنم؛ تصریح کرد: آیا خانواده مسئولان هم حاضرند که در چنین شرایطی زندگی کنند؟ آیا اگر خانواده مسئولان هم در این منطقه زندگی می‌کردند باز هم این مناطق با کمبود آب مواجه بود؟

وی افزود: دیگر خراب‌شدن چند روزه پمپ برای ما به امری عادی تبدیل شده است زیرا ما سالیان سال است که از این کمبود رنج می‌بریم و آب برای‌مان جیره‌بندی شده است.

این ساکن روستای جلیل‌رود بندپی شرقی با بیان اینکه چه خوب است نمایندگان مجلس در چنین روزهایی هم یادی از ما کنند؛ گفت: کاندیداهایی که برای رای گرفتن در ایام انتخابات، به کور ترین نقطه این بخش می‌آمدید حال از شما عاجزانه خواهش می‌کنیم که یک شبانه‌روز در خانه‌های‌مان مهمان ما باشید تا از نزدیک با درد و رنج مردم آشنا شوید.

یک دبه چند لیتری آب برای رفاه

خانم عابدی یکی دیگر از ساکنان بندپی شرقی نیز در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی بلاغ از روزهای سختی می‌گوید که برای تهیه آب هر روز مجبور بوده کیلومترها مسیر را طی کند تا برای رفاه و آسایش خانواده‌اش، حتی شده یک دبه چند لیتری آب را تهیه کند.

وی با بیان اینکه از بس که آب حمل کردم دیسک‌های کمرم بیرون زده است، می‌گوید: واقعا این حق ماست که بعد از گذشت چندسال که از انقلاب اسلامی می‌گذرد و همه جا آباد شده است، هنوز برای تهیه آب تا این حد، درد و رنج را تحمل کنیم.

این ساکن بخش بندپی شرقی بابل با اشاره به اینکه چرا باید یک پروژه آن‌قدر طولانی شود که حلاوت و شیرینی آن در کام مردم منطقه تلخ شود؛ گفت: متأسفانه آب در سد سجادرود هست اما مردم بندپی شرقی، تشنه‌لب هستند.

تبعات جبران‌ناپذیر گریبان‌گیر مردم روستا

مهدی قلندریان نیز در این رابطه در گفتگو با خبرنگار بلاغ ضمن انتقاد از عملکرد ضعیف در اجرای پروژه آب‌رسانی به شهرهای گروه الف، اظهار کرد: هرچند نباید تنها انگشت اتهام را به سمت مدیران وقت آب منطقه‌ای گرفت، اما نباید این مطلب را فراموش کرد که برخی از کم کاری‌ها تبعات جبران ناپذیری دارد.

وی افزود: اين انتقاد مردم منطقه نیز به جاست که با وجود اینکه این استان دارای بارش نسبتا خوبی است و این‌همه منابع آبی دارد، چرا اغلب شهرهایش از کمبود آب شرب رنج می‌برند.

رئیس شورای بخش بندپی شرقی با اشاره به اینکه نه پروژه احداث سد در چند سال گذشته پیشرفت خوبی داشته که راه به جایی ببرد و نه اعتبارات به گونه‌ای تخصیص یافته که پاسخگوی پیشرفت پروژه‌ها باشد؛ تصریح کرد: این مسائل جای انتقاد و صحبت را باقی می‌گذارد که چرا با گذشت چندین سال، مردم منطقه همچنان درگیر مشکلاتی نظیر به اتمام نرساندن پروژه‌های گذشته هستند؛ البته این معضل بیانگر این مسئله است که نگاه وزارت نیرو و نگاه سیستم اجرایی دولت ما به استان مازندران، یک نگاه دست چندمی است و گرنه چه لزومی دارد که یک پروژه آن‌قدر طولانی شود.

قلندریان تاکید کرد: پازل آبی شهرهای گروه الف با تکه‌های سردرگمی همراه بوده و دردسرهای آبی مردم اين منطقه با اعتبارات آبکی تمام نمی‌شود.

وی با تشکر از حضور استاندار و روسای آب و فاضلاب طی روزهای گذشته در بخش بندپی شرقی، اشاره کرد: قسمتی از مشکل کمبود آب شرب منطقه، تنها با افتتاح سد جلیل رود امکان پذیر است و امید داریم که این پروژه در زمان‌بندی ارائه شده افتتاح و به بهره‌برداری برسد تا مردم منطقه از این نعمت الهی برخوردار شوند.

به گزارش بلاغ؛  جیره‌بندی و قطعی ممتد آب در روستاهای بخش بندپی شرقی بابل به امسال و پارسال خلاصه نمی‌شود و سالیان متمادی است که این رنج، گریبانگیر مردم منطقه است؛ وضعیت قرمز که می‌شود، تانکرهای آب، ناز می‌کنند و مردم به ناچار باید خون‌بها بپردازد تا یک جرعه آب بنوشند!

مسئولان در انقلاب اسلامی، شأنی جز خدمت ندارند و آب‌رسانی به این روستاها، خدمتی است که مردم این منطقه از مسئولان‌شان انتظار دارند؛ دست دست کردن‌ها و کار امروز را به فردا سپردن‌ها، اکنون به سال‌ها کشیده شده است و این رنج کهنه، صدای به‌حق مردم منطقه را بلند کرده است.

گزارش: صدیقه قربان‌نیا

انتهای خبر/