شهید «علی اصغر رستمی موزیرجی» در وصیتنامه خود بیان کرد: موقعی من باز خواهم گشت که پیروزی را با خود بیاورم، یا پیروزی کربلا را یا پیروزی آخرت یعنی شهادت؛ و انشاءالله این جنگ به نفع اسلام و ایران به پایان میرسد.
شهید «عبدالله بشگله» در وصیتنامه خود بیان کرد: من زندگی را دوست دارم نه آنقدر که وطن و میهن خود را فراموش کنم، من دوست دارم مانند علی (ع) و امام حسین (ع) زندگی کنم و آنها را الگوی خود قرار دهم و هر انسان مومن باید مرگ را قبول کند.
شهید «قربان اخوان بازگیر» در وصیتنامه خود بیان کرد: «به مادرم بگویید کهای مادر! آرزوی من برآورده شد و گریه نکن و فقط به او بگویید اگر گناهی در حق تو کردهام بخاطر خدا مرا ببخش. چون اگر تو مرا نبخشی خدا مرا نمیبخشد.»
در مسیر حبیب، تمام جان و تنت، بوی سیب میگیرد، دل میکشد مرا عمود به عمود، قدم به قدم، توان به جانت میافتد، چشمهایت به دور دستها خیره است، دنبال گنبدی، دنبال منارهها، چه شوری میافتد به جانت، باور کردنی نیست.
یک مدرس حوزه علمیه مازندران با اشاره به حماسه ۱۲ روزه ملت ایران گفت: این روزها نشان داد ملت ایران با الهام از عاشورا و شعار «هیهات منا الذله»، وحدتی مثالزدنی آفریدند که توطئههای دشمن برای تفرقهافکنی را ناکام گذاشت و بار دیگر عزت، ایمان و همبستگی ایرانیان را به جهانیان نشان داد.
شهید «محمدحسن طاطیان» در وصیتنامه خود بیان کرد: همسرم زندگی کلاس درس بیش نیست، انسان باید دیر یا زود امتحان پس دهد و اگر من داوطلبانه به جبهه حق علیه باطل و پاسداری از دین اسلام و انقلاب به جبهه نبرد عازم گشتم، شاید موقع امتحانم فرارسیده بود.
اربعین در برابر بحرانهای معنوی تمدن غرب، هجرتی تاریخی از منفعتگرایی به ایثار و توحید است؛ موجی انسانی حول عشق به حسین (ع) که فردیت مدرن را به چالش میکشد و نویدبخش طلوع تمدنی نوین با رهبری «انسان کامل» است.
همانگونه که اربعین، امتداد عاشورا و حافظ یاد آن حماسه عظیم است، روایت مستمر «دفاع مقدس ۱۲ روزه» و وحدت کمنظیر ملی در روزهای اخیر، ضامن تداوم این سرمایه ارزشمند انسجام و تقویت روحیه دفاع از میهن اسلامی خواهد بود.
من در غزه نفس میکشم اما غزه در حال خفه شدن است؛ قحطی یک غریبه نیست، او همسایه قدیمی ماست. هر شب و روز میآید، نه با صدای فریاد، بلکه با سکوتِ شکمهای خالی کودکانمان معرفی میشود. سکوتی که حتی اشک هم نمیتواند آن را بشکند.