امام حسن(ع) که خود مظهر حلم و شکیبایی بود، اهتقاد داشت که علم و عقل و آگاهى بر نتايج مثبت حلم و پيامدهاى منفى خشم و غضب نيز عامل ديگرى براى پيدايش اين فضيلت اخلاقى در وجود انسانها است.